21-03-2024

De bruggen van Almere

Hoe maken de inwoners van Almere gebruik van hun mogelijkheid om invloed uit te oefenen op de lokale volksvertegenwoordiging?

Hoe zorgen zij ervoor dat hun stem gehoord wordt en dat ideeën, zorgen en dromen een plek vinden in het beleid Beleid: weten wat je wilt, hoe en wanneer. dat hun stad vormgeeft? In een reeks interviews en artikelen duiken we in de persoonlijke ervaringen van de Almeerders die actief betrokken zijn bij hun stad.

De bruggen van Almere

Ongeveer honderd voet-/fietsbruggen in Almere zijn van hout. Deze hebben een gemiddelde levensduur van 35 jaar en een aantal hiervan zijn al een tijdje aan vervanging toe. De gemeente heeft helaas onvoldoende middelen om al deze bruggen te vervangen. In 2023 vroeg het college College = college van B&W goedkeuring aan de gemeenteraad om 5 houten bruggen - waaronder de Dinkelbrug- te slopen, en 5 andere bruggen te slopen of te vervangen als daar geld voor gevonden zou worden. 

Hans, een trotse bewoner van Waterwijk sinds 1988, herinnert zich hoe de bruggen er al stonden toen zijn huis nog gebouwd moest worden. Als medewerker van de Rijksdienst IJsselmeerpolders had hij nog gezien hoe een collega de blauwdruk van zijn latere eigen wijk tekende. Na 38 jaar dienst bij de gemeente Almere besteedt Hans nu veel tijd aan activiteiten in en voor de wijk waarin hij woont. Dit doet hij samen met buurman Piet die ook een lange staat van dienst heeft, als rijksambtenaar en organisatieadviseur. Of het nu gaat om een barbecue, lentelunch, een after-corona borrel of een groenproject op de eilanden, Hans en Piet zijn vaak de spin-het-web bij buurtinitiatieven. Samen namen zij het voortouw in de strijd voor het behoud van de Dinkelbrug die hun buurt verbindt met het station, het centrum, en - via het Spoorbaanpad- met de rest van de stad. Een  brug die wat hun betreft essentieel is als voet- en fietsverbinding, maar ook als verbinding tussen mensen. 

Hans kwam het plan voor de sloop van de bruggen tegen in de raadsnieuwsbrief. Al snel kwamen hij en Piet in actie. Alles werd uit de kast gehaald om de buurt te mobiliseren: van het ophangen van borden, het posten op sociale media, het informeren via de buurtapp, het bezoeken van het bedrijventerrein Randstad, het verspreiden van flyers, het benaderen van belangenorganisaties zoals de VBA en de lokale Fietsersbond, tot het verzamelen van meer dan 450 handtekeningen via een petitie tot behoud van de Dinkelbrug. 

Uiteindelijk brachten ze samen met een grote groep bewoners een bezoek aan de betreffende raadsvergadering om de petitie te overhandigen en in te spreken. Hans herinnert zich nog dat een raadslid toen opmerkte: “Waarom gaan we niet gewoon doen wat die bewoners zeggen, want die zijn hartstikke deskundig!” Volgens hun eigen onderzoek zou de verwijdering leiden tot langere omwegen en een verhoogde verkeersdruk. Ze hadden ook kritiek op de, in hun ogen, onduidelijke beoordelingscriteria en de tegenstrijdigheid met het gemeentelijke mobiliteitsbeleid. Naast het uiten van hun bezorgdheid, droegen Hans en Piet ook vier alternatieve oplossingen aan. Uiteindelijk leidde de bespreking in de gemeenteraad ertoe dat besloten werd om vijf bruggen waaronder de Dinkelbrug voorlopig niet te slopen, en dat B&W hier apart voor terug moet naar de raad als sloop toch nodig zou zijn door gebrek aan financiering. 

De heren kijken met gemengde gevoelens terug op de bespreking. Ze hadden namelijk veel tijd gestopt in het voeren van gesprekken met raadsleden, ambtenaren en de wethouder. En het resultaat kwam niet helemaal overeen met wat zij voor ogen hadden. Nog steeds zijn ze in overleg met ambtenaren of er meer zekerheid kan komen over behoud van de Dinkelbrug brug, want de financiering is nog steeds niet geregeld.  Van tevoren hadden ze ook niet verwacht dat er zoveel uren in zouden gaan zitten. Piet: “Wij zijn redelijk volhardend als we vinden dat iets onrechtvaardig is: als burger moet je ook sparen om bijvoorbeeld je koelkast te vervangen als dat nodig is; de gemeente hoort hetzelfde te doen voor als een brug aan vervanging toe is.”

Geconcludeerd mag worden dat hun inzet in dit verhaal bijzonder was gezien de creativiteit en de vastberadenheid waarmee ze te werk gingen. Daarbij nog steeds zoekend naar nieuwe wegen om de Dinkelbrug te kunnen behouden. Piet: “Uiteindelijk moet je echt volharden om duidelijk te krijgen waar het om gaat, om alle informatie op tafel te krijgen en daar de juiste beslissing op te laten nemen.” Hun verhaal illustreert hoe, ondanks moeilijke omstandigheden, de vastberadenheid van burgers impact kan hebben, ook al is de weg er naar toe allesbehalve recht.